غزل غزل يي سترګې کاږه واږه باڼه د سترګو پاسه
ټومبلى ګل په شان يي زمـــــا زړه د سترګو پاسه
زه هره ورځ ترې يو غــــزل ته سترګې تورومه
هغه ګدې هره ورځ دومره رانجه د سترګو پاسه
د چـــــا په رومـــــال آچوي ګــلان او ورته ژاړي
زلــفان لکه مـــاران ورته پـــــراته د سترګو پاسه
سترګې يي اوس جــــنګ کې د بڼو ورول نه کړي
يو وخـــت به يي کـــتار زړونه راوړه د سترګو پاسه
کــــه پيژني يي هم نه ورته کلکه غـــــاړه ورکړي
خو نه ګوري ميلمه ته پښتاته د سترګو پاسه
ودانه دا ســـړى په مــا او تا باندې شکـــمن شو
څه ډير يي يو او بل ته راکاته د سترګو پاسه