وخت چې په تاباندې غزل لیکلو
د خاموشۍ په شور
او د فضاء په کاغذ
د، کُنّ،........په خوږ ترنم
لفظونو ساه واخیسته
پښې یې وکړې
منډې یې کړې
خپل وجودونه یې سجده کړل درته
زما لا سترګې نه وې
خوته مې ښه ولیدې
زما غوږونه نه وو
خوته مې ښه واورېدې
ځان مې په زمکه کې یوه لوټه پروت وو
خوته مې ټول درک کړې
د تندې خاوره مې لنده لانه وه
تاته سجده مې وکړه
نو،نن به زه څه یم؟
زما کیسه به څه وي؟
ځه، وایه وایه راته ته ووایه
ستادغزل دیو ،الف،دسیورې
سیوری یم
زه به په تاباندې غزل څه لیکم.
ــــــــــــــــــــــــــــ
۲ خپلې سترګې مي په ما پسې ړندېږي
۳ له تصویر نه دي راوتي ؤ لاسونه
نوټ.....اول نوم،یونظم دی،
دویم، ..
د یوسف او د یعقوب کیسه خو ښه ده!
( خپلې سترګې مي په ما پسې ړندېږي )
درېیم ..
ټوله شپه یې زما اوښکې وچولې
( له تصویر نه دي را وتې ؤ لاسونه )
نور نو تاسو پرېکړه وکړئ