جې مېــــنې تــــــــه نغمـــــــی د ژونــدانه دې شې با ڼه
راګوره جې زمـــــا پـــــــه و ېــــنو ســــره دې شـــي بـا ڼـه
لو ګی مې شه ژوندون بـــــس لــــــه هــغې يوی شېبې
چي نور دط هر څه هيروی اوپــــه زړه دي شــــي بــاڼــــه
وختونو داســـي داسي کــــــــړم تــــوبـــوتـــه مـــلامت
چي خــــــولــــه راجــوړومه راپه خــــــو له دي شي با ڼه
ويده ويده به خدايـــږومګر ويــښ ويده ب ه ښا يي ¿
د شپي پــــه بـــــــــام ولاړ يـــــم چــــي ويـــده شــي با ڼه
څيره دبېکسيار زړګــــــــي بـــــــــس مــــه کـــــوه پــــروا
خــــدای مــــه کـــړه مــــــګره ګله چې کاږه دې شي باڼه