2020-09-21
چي د قوم په ننګ راپاڅيد خوشحال خان شو
ننګيالی د زماني شو ستر افغان شو
په يوه لاس کي قلم په بل کي توره
د جګړي او سولي دواړو قهرمان شو
اکبر خان،مسجدي خان که ايوب خان ؤ
شهامت يي د ملت نوم او نښان شو
دښمنان د خپل وطن يي په ګونډو کړه
شجاعت يي ستر وياړ د هر دوران شو
چي يي عزم د و طن د ازادۍ کړ
نو د شرق د اسمان ستوری شاه امان شو
که چا درک نه کړ په خپله زمانه کي
امانيه دوران مو وياړ د هر دوران شو
په عدم تشدد يي دښمن مات کړ
د افغان ملت بابا فخر افغان شو
تل پياد ژوندي خدايي خدمتګاران دي
سپيڅلتوب ته يي جمله جهان حيران شو
چي افغان ولس يو موټی متحد ؤ
تل پيروز ؤ نوم يي لوړ پر ټول جهان شو
د هر غره دره يي پټه خزانه وه
د غره هر وجب يي لعل د بدخشان شو
که هر څو وايم چي څوک وم ګټه نه کا
تير وخت نشته نن حاکم نوی دوران شو
که پخوا مي ګران وطن جنت نښان ؤ
نن زما د افسانو وطن ويران شو
هر يو ښار مو د ښارونو ناوکي وه
شينکی باغ مو نن په څير د بيابان شو
چي يي يو دبل پر سر ټومبل ميخونه
بيرحمي يي ننګ او شرم د زمان شو
چي و ځانته مجاهد او رهبر وايي
شو غلام او د پرديو په فرمان شو
که تاجيک،ازبک،پښتون که هزاره ؤ
د نړۍ په هر يو ګوټ کي سرګردان شو
چي يي خپل کور ته ميلمه تل رابلله
اوس مجبوره د پردي کورو مهمان شو
پر افغان داس حال هيڅ نه ؤ راغلی
چي اسير د ناپوهانو د زندان شو
د پرديو په خدمت ملي اتل شو
اتل نه شو خو ملګری د شيطان شو
د اسلام په نوم يي نوم د اسلام بد کړ
جنګ سالار شو لوي دښمن د هر انسان شو
که رهبر مو د هر حزب د هر ګروپ ؤ
و ملت ته د خيانت په لار روان شو
د افغان ملت په وينو کي لاهو شو
په رښتيا خدمت ګذاره د خپل ځان شو
د قوميت په نوم يي ټوله قوم برباد کړ
کور ويجاړ،مکتب خراب،سړک يي وران شو
د افغان زويه راپاڅه نور بيدار شه
ته شوي پاته درنه ليري ټول کاروان شو
په هيڅ شي کي د هيچا نه څه کم نه يي
نو دي ولي لاس د خپل ورور په ګريوان شو
سوي چيغي د يتيم او کونډي واوره
نور نو صبر او تحمل و دوي ته ګران شو
چي لا هم ته د نفاق په لاره درومي
مخ دي تور شو تو لعنت دي پر خپل ځان شو
ډاکتر غلام فاروق ميراحمدي
هامبورګ 2006 کال