سمسور

چيرته رانه درومي راشه زما دسينې هار شه
لاس په لاس کې راکړه د ستي زړګي قرار شه
 
نن چې مو د بخت ستوري اسمان کې ځليدلي دي
زه به د تا شمه ، ته پتنګ ددې مزار شه
 
مه ځه ما دغم غولي ته بيا يواځې مه پريږده
سترګو ته دې وايه چې مړې په دې ديدار شه
 
زه که درنه لاړم بيا به ورکه ( کوچۍ ) ورکه شي
بيا مې جنازې پسې روان غمجن سو ګوار شه 

د اغلۍ نفيسه کوچۍ شعرونه - نور