دا چې هر سړی مغرور دی زمـــــــوږ کــــور دی۰
خپل چې خپل لاسه نسکور دی زموږ کور دی۰
دښمن پريږده خـــــــپل د خپله لاسه ژاړی۰
هر سړی په وينو سور دی زموږ کور دی۰
دښادۍ ږغ به ونـــه اوري په کـــــوم ځاې کې ۰
تل چې بورې مورکی شور دی زموږ کور دی۰
نوره څــــــه شته دی په دښکلی وطن کې۰
يا مرګی دی اويا چور دې زموږ کور دی۰
چهار چابپر تک سره اورونه په موږ بل دی۰
سخترين چې چېرته جور دی زموږ کوردی۰
دخپل حق تپوس چې وکړي بيا دوژنې۰
چې قتلو پکې زور دی زموږ کور دی۰
هغه ګورې هغــــــــــــــه کلی د خوستی دی ۰
اه پرې بل چې سرکې اور دی زموږ کور دی۰