غزل

2020-09-21

ډ یر یا را ن مې له بنډ ار ه تلې تلې

لکه سیو رې له چنا ره تلې تلې


په دې کلې با تد ې غره ټپه ر ا وکړ ه

مر و ر ولی له ښا ر ه تلی تلې


د سپوږمۍ په شپه د ژ ڼو ناشته نه شته

ډله ستو ر ې له مد ار ه تلې تلې


په د وهم قدم یې لا رکې سرخوړلې

څوک چې مخکې له قطاره تلې تلې


دې وطن کې او زګارتیا یو ناروغی ده

خو ډیر وړ ځوانان له کا ره تلې تلې


د شعرو نو اننګی مې اوس پکه دې

چې شینوارې له ننګرار ه تلې تلې


با برزیه ننګرهار ته چې څوک ډیرځې

جنازې یې پدې لا ره تلې تلې