چې څومره راته کم ګورې روانــــــه زمـــــــــانــــــــــــه
بس هومره ده والله چــــې موږ ته ګرانه زمــــــانـــــــه
اوس هره شېبه ، هر نظر په تريو تـــــــندي راګوري
يو وخت به راته شنه وه له خــــــندا نه زمـــــانـــــــــه
بانه غواړي ، يو بل ته مو دې زړونــــــو لاري کړي
پخلا دې ما ، او يار کړې نور ، اسمانــــه ! زمانه
راځه ( الف ، ب ، ت ) نه ترې سبق دمېنې پيل کړو
دمينې ښه استاذه ده ، انــــسانه ! زمـــــــانــــــــه
چې چا يمه وژلى ، دچــــــــــا نوم اخيستى نه شم
زما خون به اخلي خداى خبر لـــــــه چانه زمانه ؟
حالاتو اوس ځپلى يم ، اشنا که نـــــــه والله چې
يـــــــو وخت پر ما مئينه وه جانــــــــــــانه زمانه
چې کله ورته مينه ښايې ، کله ورته کــــــــرکه
يو راز لري له ( څار ) سره پخوانه زمــــــانـــــه