يوڅــــــــــــوک دي ټـــــــــــــــوله شپه خداى تر سهاره يادوي
يو څوک يې دمنصور غــــــــــونـــــــدې تــــــــــــــر داره يادوي
يو څوک دې په سپين غــــــــــر زړګي بـــــــمــــــونــــــــه وروي
يــــــــــو څوک دې په خوبو کـــــــــې ننګـــــــرهـــــــــاره يادوي
يو څوک له ما هم ډېر پر تا مئين دى او کـــــــــه څـــــنــــــګه ؟
يو څوک دې پـــــــــه هــــــــــر ځــــــــــــاى کې راته ياره يادوي
يــــــــــــو (( څوک )) درباندې نوم دخپل معشوق ليکي ژور
يو څوک دې په شعرونو کــــــــــــې چيـــــــــــــناره يـــــــادوي
يو څوک دجانان ، نــــــيــــــــــم ، نوم راته اخلي زوروي مې
يو څوک يـــــــــــــــــــې راته شونډو کې کراره يـــــــــــــادوي
يوڅوک مې خوب ته نه پريږدي، داستوري په ما شميري
يو څوک دې راتـــــــــــه هـــــــــــره شپـــــــــــــه نګاره يادوي
يو څوک که دې نن سيورى په غونډارو بانـــــــــــدې ولي
يو څوک به دې ضرور يو ورځې ( څاره ) يـــــــــــــــا دوي