سمسور

آن چه را كه به نام «پشتون روشن» از پشتون هاي در ظاهر موافق حال خود، تعريف مي دهند، انساني ست بي خاصيت؛ بي سواد، ناآگاه و سُست عنصر كه پس از پذيرش بدون چون و چرا و از سر ناآگاهي و بي سوادي و يا هم براي اغراض شخصي اش، هر آن چه را كه امروز مي دانيم جز مدعيات بي معني، توهين ها و زياده روي هاي بي شرمانه اي بيش نيستند، تاييد مي كند و بر اين گونه از مدال افتخار ستمي، بهره مند مي شود. اگر گاهي و در جايي با طرف مقابل پشتون ها برخورديد كه به ويژه مريضي حاد قومي داشته باشد و از «پشتون روشن» حرف بزند و يا ظاهراً نشاني اي از پشتوني دهد كه به ذوق او برابر است، بي هيچ شك و شبهه اي بپذيريد كه وقتي يك منتقد معلوم الحال و يا هم از ساير رده هاي پايينی و بالایی ستمی، از پشتوني خوشش بيآيد، اين پشتون، چه گونه پشتوني خواهد بود. 

شايد كساني  با خوانش اين مقاله،‌ ايراد بگيرند كه اگر مساله روي منطق استوار باشد، پس تمامي پشتون هايی كه از مزيت افتخارات به اصطلاح ستمي، بهره مند شده اند،بي خاصيت نباشند! اما من مي گويم اگر مي پذيريم كه ادعاي طرف مقابل ما در يك بازخواني غلط و تحريف تاريخ و حقايق، چنان چه همه مي دانيم 99 در صد نادرست است و بر اثر يك درصد نيز نمي توان بر هيچ قضاوتي دست يافت، بدون شك و شبهه، آن پشتون هایي كه از لطف و كرم و هداياي طرف منتقد ما بهره مند مي شوند، شامل همان هايی قرار خواهند گرفت كه ساده ترين تعريف آنان‌، بي خاصيت است؛ زيرا منتقد هار ما، دوست دارد پشتون ها از الف تا ياي تاريخ، ارزش ها و هستي خويش را به نفع اغراض آنان نفي كنند. لطف و دوستي آنان مانند همان مساله اي ست كه خداوند از دشمنان مسلمانان تعريف مي كند و روشنايي مي دهد: «تا زماني كه در صف آنان داخل نشويد، دوست شما نخواهند شد.»