سمسور

ښاغلي صديق کاوون توفاني دوه نوي شعرونه

• 4 کاله دمخه (21/09/2020)
• صديق کاوون توفاني
• 1491

تلوسه

راشه چې پر لاره باندې ، فرش درته لېمه کړمه
تاته په کتو کتو به دواړه کسي سره کړمه

ته دې د ستم کیڼې کږې راته مغلې کړه
زه به مې هوډونه بیا له سره پښتانه کړمه

ستا د اناري شونډو شراب په مینه شوممه
شوممه اورونه ، چې اورونه پرې ساړه کړمه

ته لکه لمبه زما له سولو نه ښېرازه شوې
زه به لکه شمه ځان د عشق په اور اوبه کړمه

زه ملامت نه یم تلوسه دې د لیدو لرم
داسې چې په بیړه بیړه ستا پر لور درتله کړمه

ځان راځنې ورک شي ستا د سترګو په هندارو کې
ټول شمه هنداره ، چې هندارو ته کاته کړمه 

خوبه لېونیه بیا په کوم شوګیر کې پاتې شوې
راشه چې د سترګو په زانګو کې دې ویده کړمه

شنه وږمه

هغه ورځ چې ستا په مینه کې آباد شوم
د خپل ځان له بنده ووتم آزاد شوم

ته لیلا شوې ما وطن په ډاګ کې وکړ
ته جذبه  د بېستون شوې زه فرهاد شوم

ته چې شور شوې زه خاموشه زمزمه شوم
ته چې غلې شوې ، زه چیغه شوم فریاد شوم

خپلو پښونه مې د عقل زنځیر مات کړ
شنه وږمه  د سرو ګلونو د هېواد شوم

د دونیا له سترګو خاوره ستا  د پښو وم
ستا په سترګو کې بڅرکی د ایجاد شوم

زه له خپله ځانه تش شوم تانه ډک شوم
ستا له عشقه هم مرید شوم هم مراد شوم