در جریان نبرد علیشنگ ، کودکی که بر اثر حمله طالبان به شهادت رسیده و پدرش با دستان خون آلود کنار فرزندش نشسته است این تصویر بسیار دردناک است. مردم در مورد این تصویر اظهارات و نظرات متفاوت ارایه کرده اند ، اما آنچه که واضح است نفرت و انزجار مردم نسبت به طالبان به اوج خود رسیده است. طالبان با ادامه جنایات ضد انسانی و ضد بشری شان به مزارع و خانه های مردم عام حمله میکنند ، پیر و جوان ، کودکان و زنان را به رگبار می بندند ، با این همه جنایت به فکر آن هستند که با میل تفنگ و حمایت حلقات استخبارات اجنبی میتوانند شهروندان افغانستان از پا دربیاورد و قدرت را بدست بگیرند .
در منطقه علیشنگ لغمان ، مردم محلی از طالبان خواسته بودند تا زمان برداشت گندم آتش بس برقرار کنند ، تا مردم بتوانند محصولات رسیده ای را که ممکن است آسیب ببیند برداشت کنند. اما وقتی این موضوع در رسانه ها مطرح شد و رهبران طالبان و استخبارات پاکستان از آن آگاه شدند ، آنها به فرماندهان طالبان در لغمان هدایت دادند تا جنگ را شدت بخشند .
ثابت شده است که طالبان یک پروژه جنگی هستند که بواسطه استخبارات کشور های متخاصم خریداری و بر علیه مردم و نظام جمهوری اسلامی افغانستان استفاده میشوند .
مشخص است که طالبان هرگز به آرزوی اینکه بتوانند یک ولایت را اداره کنند نخواهند رسید . مردم افغانستان و جهان شاهد است که ۲۵ سال قبل از امروز طالبان از مرز جنوبی افغانستان به سرعت وارد ولایات شدند و تقریبا بیشتر مناطق افغانستان را تحت کنترل خود درآوردند و با تمام جنایات آفرینی نتوانستند امارت شیطانی خود را بالای مردم حاکم بسازند ، با آنکه در آن زمان افغانستان نیروهای دفاعی و امنیتی منظم نداشت ، اما اکنون افغانستان دارای قوای دفاعی امنیتی و اردوی منظم است و مردم کشور طعم جمهوری را میدانند و افغانستان با تمام داشته هایش و دست آورد های دو دهه گذشته تبدیل بر یک افغانستان نوین شده ، بنآ با این اوصاف موجود و بافت های اجتماعی و فرهنگی هرگز طالبان از راه جنگ به خواب های ۱۹۹۶ نخواهند رسید.
نیروهای ویژه در ولایت لغمان حمله وحشیانه طالبان سفاک را به عقب زده اند و جنایات که توسط طالبان منجر به خونریزی و تخریب مردم شده بود بار دیگر به پایان رسید.