سمسور

د سيند تر غاړه يو ګوډی وه    پــــــــرتـه په کې بوډۍ وه 

ځـــــــــار دې شــــــــمه پــــــــــيره ور دې کــــــــــه مـــــــراد 

***

پــــــــــــيره لــــــــرې  زور       خــــــولــــــه کې دې  دی اور 

ډير به  فاسقــــــــان تـــــه تــــــــه کـــــړې  بيا په ملامات  

***

پـــــــــــيره  راکـــــــه  لاس         مــــــا تــــــه پــــه اخـــلاص 

مـــــــا بـــــــــه پــــــــــرې مــــامـور کړې که ته وکوې  داد

***

بيـــــــــــړه يې راوړه پورته         بوډۍ ويوړه خپل کورته

مســـت ډول وســــــــــــــورنی  شو جـــــوړ شــــوخـــراباد

***

تـــــــه يـــــــې زمـــــونږ  پير        پـــــــه هـــر چـــايـې زهير 

ډېـــــــــــر دې محمــــــــــد نــــور کـــــــړي دي صفــــــــات