سمسور

محــــــبت کــــــړم دخــــوبانــواوښ پــه نته   

د هــــــر چــــــا د ظلم بار وړم بـــــــې منـــــــته

د ښکاري په دودجــــاروځم تــــــرهـــر بوټي

درسته ورځ د یــــــــوه ښـــــــــــکار له محبته

پروت په وینو کې لت پت ښه یم په پت کې

نه دســــروزروپـــــــه تـخـــــت باندې بې پته

د کمــــال کعــــبه بـــــــه هـــله شي در پـــیښه

کـــــــــه دلار دکمـــــینـــــی نـــــه کـــــړه غلطه

طلبوه ســــرفــــــرازي پّــــه ســـرکـــوزۍ کې

را کــــــــوزیــــــږي پـــــه هډوکي هما ښکته

چې د عشق د سپـــکاوی درنښت مې ولید

بـــــی پــــرواشــــــوم د نـــــاصح لـــه ملامته

هــــــغه تــــشې شړومبې شاربي سروري کا

چې ښادي غـــــــواړي بــــــې غمه بی محنته

که هر څو یی پــــــه ر ضـــــااوپـه صلاح وي

ویـــــــره بـــــــویـــــه د رقیـــــب لــــه شیطنته

کـــــه د ښکـــــــلو ددرګـــــاه ګــــدایی مومم 

هی تــــــوبــــــــه د محمد شـــــاه لــه سلطنته

چـــــــې مـــــې خټــې فرښتو په لاس اخښلي

لا هـــــالـــــه مـــې بوی دعشق  تلو له طینته

څو د پښې دتورتـــــــارونــــــه وی نیــــــولي

بـــــــاز بــــــه لاس لـــــــره درنــــه شي قراغته

چې نا صح په ترک د عشق څـــــه درته وایی

و دوزخ تــــــــه دی  وبــــــاســـــي لــــــه جنته

د آشنا د محبت پــــــه لــــــوی سفــــــر کـــې

د حمــــــــید د تـــــــندي پیـــــټی یی صورته

ارواښاد حميد مومند شعرونه - نور