2020-09-21
ته رانه ځې ما پېښور کې پرېږدې
په ما يو دوه نېزې لمر نور هم ټيټ شو
څه د آسمان څۀ د حالاتو لمر
د پېښور د سرو اورونو کثافاتو لمر
مخکې به هر وختې چې اوړی راغی
موږ ته به درې مياشتې رخصت راکړی شو
تا به په زور باندې وطن ته بوتلم
ما وه همزولو سره ژمنه کړې
چې موږ به سور اوړی هم
په دغه ګل ګل پېښور کې باسو
د هاړ ګرمي په شور او شر کې باسو
ماته به ټولو نجونو ميره و يل
لکه چې تاته به مې (پيره ) و يل
تاته به هم زه زورېدمه ډېره
ما ويل وطن کې سره اورونه بل دي
د اور لمبې تر تا در ونه رسي
خو ته ظالم وې هيڅ دې نه منله
بس خو يوازې دې د زړه منله
سږ ايله ستا پېغورته جوړه يم
رنګ ته مې وګوره ناجوړه يمه
ته رانه ځې ما پېښور کې پرېږدې
زما همځولې سږ کال ټولې تللې
حيات آباد اوس هديره غوندې ده
رنګ د ماڼيو که الوتی نه دی
نور د اورونو جزيره غوندې ده
ما به ويل چې منم هر څه به وي
خو پېښور باندې به ستړې نه شم
راځئ دا ټول غمونه را وړئ راته
په دغه غر باندې به ستړې نه شم
لاړو زما تصور لټ وخوړو
سږ يې هماغسې مزه نشته ده
د ورځې لس او شل چې ونه زغمي
دلته يوه داسې هديره نشته ده
يو چا به ويلې خو مانه منله
چې دې وطن باندې وبا ګډيږي
څوک به سر بايلي څوک به سر وخوري
څو زورور به راپيدا شي دلته
هغوی به واړه پېښور وخوري.
پېښور حيات آباد، ٢٣ جولايي ٢٠٠٩