2020-09-21
ستا د ژوند کاروان سره چې مله نه شوم
سُر نه شــــوم، ســــندره او ټـپه نه شوم
وينې وينې ټنــډه په ســـــجدو مــــې کړه
خدايه پاکه بيــــا هـم پرښــــــته نه شــوم
(( ناسته يم له کــــــور څــــــــخه راوزم نه
ځـــــکه پښـــــتنو ته پښــــــتنه نه شوم))
خــاورې شوم غوښتل مې د هرچا د پښو
زر نـــــه شوم، غمی او دُردانه نه شــــوم
خــــوب کې مې ليدل چې دوزخي يـــــــمه
نن شپه ستا په خيال کې چې ويده نه شوم
ما ويل ته مــــې تور د ســـــترګو نه ګـــــڼې
ځکه د رنــــــجو غوندې مېــــــــــده نه شوم
نوم مــې د ادب تــــــــر اســــــــمان لاړو نه
لاړم خـو( ډېوه) او ( بلــــــينډه) نه شــــــوم
اونه څڅــــېدم د بلــــــبل ستونـــــــي نـــــه
داسې يــوه پرُکــــېفه تـــــرانه نه شــــــــوم
اومې کاره ځــــــــان په ډېرو زړونو کـــــــې
حيـــف په يوه زړه کې هم راشنـــه نه شوم
وشولې مـودې تـــــا پسې وتــــــې يـــــم
اوسـه پورې ځــــان ته راستــــــنه نه شوم
څومره مــــــې په يــــــــو وار ورته وکتــــل
وه خدايه (ج) دا څـــــرنګه ړنــــده نه شوم؟
تاو مې د خپل حُــسن د لـــــمر کم و ډېــــر
ستـــا لپاره ټکــــــنده غــــرمه نـــه شــــوم
وســـــــوم پکتيانۍ د حـــــسرت لمر وسوم
ستا د ښکــــلا سيوري تــــــه دمه نه شوم.