2020-09-21
څومره ستړې ستړې لارې ولا! ستړی يم جانانه
نه دژوند په مانا پو شوم او نه مړی يم جانــــــــانه
چې يې ما غزل غزل خواني څپو ته نذرانه کړه
اوس د رود هماغو مستو اوبو وړی يم جانــــــانه
له سپين غره راړوي هر څه مې د ښار کوڅو مې ورک کړل
بس يو تشه سا اوباسم نور نيمګړی يم جانانه
خدازده ولې تری تم شول د چيلم ملنګ ياران مې
د زيارت بنډار کې پاتې يو زه غړې يم جانانه
دې غرمه غرمه حالاتو مې د زړه زور را نه واخيست
اند په نه څه لمبه کيږم وچ سر ګړی يم جـــــــانانه
٢٠٠٤دمی ٣٠ کابل وزير اکبرخان