سمسور

^{زه لا هماغسې يم}

^{اوس هم په باد مين يم}

^{اوس هم تمام اوړى په بام ويدېږم}

^{اوس هم د پلار په زنگېدلي کټ کې ټوله شپه}

^{اسمان سره خبرې کوم}

^{زه لا هماغسې تمامه شپه}

^{له ستورو سره مينه کوم}

^{زه لا هماغسې د ستورو په مرگ چيغې وهم}

^{کړيکې کوم}

^{ځان سره ټوله شپه تيارو ته بدې ردې وايم}

^{څه عجيبه سړى يم}

^{زه مې د مور دروغ رښتيا خپلو کوچنيو ماشومانو  ته ميراث کې پرېږدم}

^{بس چې ماښام شي}

^{نو د خپلې مور يوه يوه کيسه راواخلم}

^{زامنو راشـى!}

^{لورکۍراشه}

^{ښه نږدې پرېوځئ}

^{هغه دى وگورئ اسمان کې هغه کټ وگورئ}

^{هغه څو ستوري ښيم}

^{تاسې لږ چپ شئ}

^{دمورجانې يوه خبره مې راياده شوله}

^{مور به مې هر ماښام کيسې کولې}

^{زه چې ماشوم وم مابه ټوله شپه اسمان ته کتل}

^{مور به مې ويلې:}

^{چې زامنو دا اسمان تر ځمکې ډېرښايسته دى}

^{هغه دى ښه وگورئ}

^{هغه څو ستوري چې يو ځاى راټول دي}

^{هغه يو کټ دى}

^{يو زمرى دى}

^{او د کټ پښه کې اوزه تړلې}

^{هغه دى ښه وگورئ}

^{زامنو وگورئ اسمان تر ځمکې ډېرښايسته دى}

^{هلته يو لمر دى}

^{يوه سپوږمۍ ده}

^{او يوه گله دستورو ښکاري}

^{هغه دى وگورئ}

^{په خپلو سترگو  وگورئ}

^{سپوږمۍ څومره ښايسته ښکارېږي}

^{دسپوږمۍ منځ کې يوه تشه شان څېره ده}

^{څومره ښکلې ښکاري!!}

^{مور به مې دلته لږ څه چوپه شوله}

^{مور به مې غلې شوله}

^{ښايي څه وېره  به يې زړه ته راغله}

^{خو موږ به بيا لکه چنچڼو}

^{شور ماشور جوړ کړ}

^{چې مورې!}

^{خوږې مورې}

^{غلې کېږې ولې?}

^{مورې خبره کوه}

^{مورې سپوږمۍ کې نو دا څه دي}

^{چې موږ نه پوهېږو}

^{مور به مې بيا غاړه تازه کړه}

^{او زموږ ماشوم خيالونه به يې}

^{ځان سره اسمان ته يوړل}

^{هغه ده ښه وگورئ}

^{هغه سپوږمۍ ده}

^{او په منځ کې يې سپېڅلې ملايکه ناسته}

^{تاسې ته ښکاري او که نه}

^{تاسې لږ ښه وگورئ}

^{هغه چې تته ښکاري}

^{ها درښيم}

^{هغه سپېڅلې ملايکه ده}

^{په لاس کې يې زرينه شپېلۍ}

^{داسې شپېلۍ چې په اواز به يې دنيا لړزېږي}

^{مور به مې بيا لږ ټکنۍ غوندې شوه}

^{موږ به له ډېرې تلوسې نه}

^{يو ځل بيا مور ته په چيغو چيغو وژړلې}

^مورې!

^{خوږې مورې}

^{کيسه کوه رښتيا چې}

^{دا اسمان تر ځمکې ډېرښايسته دى}

^{مورې راځئ چې موږه هم اسمان ته کډه وکړو}

^{مور به مې کټ کټ په خندا شوه}

^{او په موږه به راولوېدله}

^{نه، نه، زامنو}

^{انسانان اسمان ته کله تلى شي}

^{اسمان ته لار د ختو کله شته دى}

^{اسمان د ستورو ځاى دى}

^{اسمان ته هغه څوک ورتلى شي}

^{چې يې زړونه لکه لمر}

^{لکه سپوږمۍ}

^{لکه ليلا}

^{لکه مجنون صفا وي}

^{اسمان دمينې ځاى دى}

^{موږ انسانان يو}

^{موږ د مينې په چل نه پوهېږو!!!}

^{موږه د ځمکې په سر ټول عمر}

^{له يو بل نه نفرت کړى دى}

^{موږ ته اسمان په خپله غېږه کې ځاى نه راکوي}

^{زامنو غلي شئ}

^{ويده شئ}

^{چې اوس لمر راخيږي...}

ښاغلي عزت الله شمسزي شعرونه - نور