2020-09-21
څه ستـــــــــا شـــــوه ســـــــــــاده ګي او څه زما خبرې سپینې
د ستوري په څېر وځــــــــلیــــــــــد اوس راز زمـــــوږ دمینې
تر خولې مې ځي راځی درته خو ژبه مې پـــــــرې نـــــه اوړي
راځه که مې په زړه کې د پوښتنو تصویـــــــــر ویـــــــــــــــنې
لږ صبر چې غوټۍ د اننګیو خـــــــــــو دې ګــــل شـــــــــــــــي
په زړه کې مې سګروټې د هوس کړه پـــــــــرتمـــــــــیـــــــــنې
ګریوان کې مې راټولې کــــــــــړې د اوښــــکو مــــــــــرغلرې
که ګوندې خدای په لاس راکړي دا ستا زلـــفې ورېښمینې
راپـــــــــــاتـــــــــې چــــــــې یـــــــې تشه افسانه شوه د یادونو
شمسزیه چېرته ورکې شــــــــــــوې هــــــــــغه شېــبې زرینـې
۲/۸/۱۳۷۹ الینګار، لغمان