غزل

2020-09-21

تـــا چـــــې جــــــفــــا مـــا چـــې وفـــــا واخـــېسـتـــه

تـــــــه کــــړه خــــــنــدا مــــا خــــو ژړا واخـــېــستـــه

 

کــــــو څـــــه دې ټــــو لــــــــه لـــیـــونـــــو ونـــیـــــوه

ځــــکـــه مـــــې لاره د صــــحــــــــرا واخــــــېــســـته

 

پـــــه ســــور اڼـــګــــار مـــې سوزېدل خوښ شولو

اوس مــې د زړه ځـــنـــــې رضــــا  واخــــــېســـتـــــه

 

تــــا تـــــه چې مـــیـــنه شـــــوه بــــــې قــــــدره زمــــا

وخــــــت نو خــــوښــــي ځـــکـــه له مــا  واخــېسـته

 

چـــــــې پښــــــــتو هیــــره تــــرې حــالاتـــو نــــــکړه

مــــا د نـــــغــــمـــــې د سر بــلا  واخــــــــــېســـــتــــه

اسلام اباد  پاکستان