ماته دې په برخه بې حسابه ډیر غمونه کړل
ورک په تورو شپو کې دې زما خواږه خوبونه کړل
زه وم لکه شمعه سوځیدم دا ستا په مینه کې
تا لکه پتنګ زما شاوخواته اتڼونه کړل
ډکه له خوښۍ وه زموږ ښکلې دنیاګۍ د عشق؟
مړاوې دې بیرحمه زموږ دمینې زیړ ګلونه کړل
څه شوه ستا وعده هغه لفظونه او پیمان د عشق
تا خو زما غوږونو کې د مینې فریادونه کړل
لاړی بې پروا او د رقیب سره ملګرې شوې
زړه ته دې زما ډالۍغمونه او دردونه کړل
ډیره بیوفا وې جفاکارې دلربا زما!
خاورو سره خاورې دې زما ټول ارمانونه کړل
ور دې کړ ګذار میرویس میرخیل ته د زړګي په سر
یخ دې او خوشحاله ، د اغیارو پر ما زړونه کړل