سمسور

زه که مړ شم مسافر یـــــــــــم بــــــــــــــــی وطنه

نه مې کور شته نه مې ګور شــــته بې مدفنه

زما په مړي به څوک اوښکـــې تویې نکړي

په جرګه کې به مې ښـــــــــــــــخ کړي بې کفنه

په یو کنده کــــــــــــې به پروت یمه بی قدره

نه به شنـــــــــــــــــــاختې زما په قبر وي نه ونه

نـــــــه بـــــه نوم وي نه نښان او نه شهرت مې

نه به رحم د کافر وي نــــــــــه زړه ســـــــــــــونه

نه به یار وي نه غـــــــــــمخوار او نه ملګري

نه به شوخه دلــــــــــربــــــــــا وي کبــــــــــرجنه

انبارونه به د خــــــــــاورو پـــــــــر ما واوړي

له فانی دنیا به ټــــــولـــــــه کـــــــــــــــــړم لمنه

ارمــــــــانـــــــونــــــــه د وطن به په زړه یوسم

له وطن سره چې نــــــــــه شــــــــوه زما لیدنه

بوره مور به مــــــــــــې داغلې په زړګي شي

زمــــــــــــا پـــــــــــه غم  به تر ابده وي غمجنه

زه میرویس میرخیل وردک هم مسافر یم

ربه زمـــــــــــا کـــــــــــــړې لـه وطن سره کتنه

ستوکهلم سویډن

05/11/23

ښاغلي میرویس میرخیل شعرونه - نور