زه په خپلو اوږو خپله جنازه وړم
زه چې تانه ګله ! ځمه جنازه وړم
هغه شوخ به کله کلک په غېږکې نیسم
شوخه غمه ! ستا به کله جنازه وړم
د لونګ سوی وجود دي وړم له غاړي
دا ګلاب دي له اوربله جنازه وړم
له جونګړي تر محل د امید ورا وه
تر جونګړي له محله جنازه وړم
ما ممتاز نه زړه او زهن قاتل یوړل
چې د کوم به اوس اوله جنازه وړم