غزل

2020-09-21

زه خو منمه دخپل زړه، بلا وهلی یمه

ما په خپل حال کې پرېږدئ زه، بلا وهلی یمه

نا معلوم لوري ته تګ غواړم دسپوږمۍ رڼاکې
ستا له لیدلو نه پس څه، بلا وهلی یمه

دځانځانۍ بلا وهلو کې هم درد لټوم
ښه لېونی یم زه هم ښه، بلا وهلی یمه

څوک به کوي زما دکرب، زما دوېرې احساس
چې په اباد ښارکې دغره، بلا وهلی یمه

ته خبر نه يې چې اوس هغه ممتاز پاتې نه یم ؟
ما پورې ولې کېنې ته، بلا وهلی یمه .