غزل

2020-09-21

نه پوهیږم چې به څو پوري دستا یم 

نن سبا خو سر نه پښو پوري دستایم 

لکه ګل مې سپینو ګوتو کې درواخله 
خندېدونه رژیدو پوري د ستا یم 

بیا د ځان شوم که په ځان شوم چې ته لاړې 
اوس خو ښکلیه ! ستا تر تلو پوري د ستا یم 

زه که ټوله ټوله ورځ د بل روزګار یم 
خو تر نیمو نیمو شپو پوري دستا یم 

ستا نامه ده هم یې اخلم هم يې اورم 
غږیدو نه اوریدو پوري د ستا یم 

کوم اختیار به زه ممتاز په خپل ځان بولم 
خیال نه واخله ارادو پوري دستا یم