په دروغجنو تسلېو ډاډه زړه او ماښام
لکه یاران په یو بل اوغرېږو زه او ماښام
داسې عجب نسبت لری چې ورته ګونګ پاتې یم
ستا مېکده مېکده سترګو کښې رانجه او ماښام
زمان ته هیڅ نیشته زما د ډ ېرې بیړې احساس
ګنی په دومره فاصله کښې نمرخاته او ماښام
قسم خوړو ته هیڅ هم نه لرم خو اویې منه
چې ما له خوده څوک اوباسی هغه ته او ماښام
ممتازه زه یم او هغه ده د دریاب غاړه ده
یوه ګویانه خاموشی ده او ساړه او ماښام