لکه درد زما د زړه له کوره مه ځه
ما بې کوره کړه خو ته له کوره مه ځه
شبنمي ښایسته! تل مي خیال کې اوسه
ددې ګل د ګریوانه له کوره مه ځه
د جانان یاده خوبونه مي در واخله
خو تش لاس د پښتانه له کوره مه ځه
ما دانو پسې وطن پرېښوود ته چپ وې
څه دي ویل چې په ډیر څه له کوره مه ځه
په شا اوګوره ممتازه ! بیا به راشې
په پټ مخ لکه د مړه له کوره مه ځه