ګردونه دي په سترګو دې دپاسه آيېنې
دا ولې شولې دومره بې احساسه آيېنې
تاو کړی هرسړي و له خپل ځان ځنې حجاب
يو ته يې، چې دې ښار کړې بې لباسه آيېنې
راټول يې ښايستونه وو موسم کې د ځوانۍ
له ځانه شوله ورکه ستا له لاسه آيېنې
چې هر خوا مې کتل يو ستا تصوير و ،ستا تصوير
وتل مې منظرونه له حواسه آيېنې
پکې نه و طايره، د وختونو خط و خال
لوېدلې که د زړه له انعکاسه آيېنې