دا ګل دې راکړو ګل بدنه لوی شې
جانانه يوم جهان مننه لوی شې
ځکه د هر ګلاب په زړه کې اوسې
وږمې دې خېژي له بدنه لوی شې
د زلېخو د ښار ښايسته هلکه
څيرې دې نه کړي څوک لمنه لوی شې
نازک لاسونه دې تڼاکې نه شي
شړق چې اوباسې له مئېنه لوی شې
ګور مې د کور سره په خوا کې ښه دے
چې بېل مې نه کړې له وطنه لوی شې
د چا د غم نه درله نه درځي خوب
يه زمان زړه غمژن غمژنه لوی شې
لکه چې تا وو پرې شيندلي ګلاب
لمبی مې خېژي له کفنه لوی شې
وخت په درنه سترګه کتلي ورته
چا چې د ژوند کړي پالنه لوی شې
سياله د وسپنو نېنې مه چيچه
دا د عشق لاره ده ازغنه لوی شې