مینتوبه، مینتوبه، مینتوبه
زه دې ایستی یم له خوبه، مینتوبه
کيسه پيل شوه د هغې له پېغلتوبه؟
که زما له زلميتوبه؟، مينتوبه
په ما وو د ډېرو ښکلو نظرونه
له پخوا، له وړيکتوبه، مینتوبه
د اشنا لپاره سل ځلې قسم خورم
تا رازده کړه هره لوبه، مینتوبه
اوس به زېړ يم، له پخوا نه داسې نه وم
دا به وي د چا له روبه، مينتوبه
په هر ښکلي مخ کې مخ د جانان وينم
درنژدې يم لېونتوبه، مينتوبه
يوه ورځ به هېواد تا باندې تاوان وي
ترېنه اخلې ساه ورو، ورو به، مینتوبه.