2020-09-21
بېلتانه يم ژړولــــــی ــ په ژړا مـې ســترګـــې ســــرې دي
په زړګي باندې مــــې بلـــــې د هـــجران د اور لــمبې دي
څه ګيله به له اغيار کړم، پدې حال چې اوس زما دی؟
چـــې خپل رب راته ليکلــي د ازل کــــرښې سپېرې دي
چې په خوب کې راپه ياد شـــي، ناکرار شم په ژړا شـــم
هېرېدل يې ماته ګران شول د اشنا سترګې خــــوږې دي
چې مې زړه پکې بايللی، اوس نو چېرته ترېنه ﻻړ شم؟
لــــه جنته مـــــاته ګــــــرانې د جــــــانان خړې کــوڅـې دي
د کـنــعــــــان سپـينې کــــوتــرې، د يوســـف لاره راښـــيه
ما په خوب بېګا ليدلي د اسمان سترګـــــې کـــــږې دي
دا خندا به دې په غم کړم، ائ غمازه که درخلاص شوم
خو افسوس چې له ازله مـــې پــــه پښو کـــې زولنې دي
د هېـــواد جــــانـــانـــه راشــــه، روح د تــنه پـــه وتـــــو دی
زکندن راحضور شوی د ژونــدون وروســتۍ شـېبې دي