سمسور

خپلواکه، ټولنیزه او فرهنګی خپرونه

سېشنبه د ١٤٠٣ لمريز کال د مرغومې ١٨

غزل

2021-10-30

ګل، اوبه او غر ددې وطن غرور دی

یو غرور چې له ثواب نه هم ضرور دی

 

لمر وهلي بدنونه کروندو کې

ددې قام د ښایستونو رنګ او نور دی

 

د حجرو د نیمو شپو مجلس شهید دی

جنګ زمونږه د ژوندي زړونو تربور دی

 

پسرلی دی ګلابي ساړه لګېږي

له وجود مې، تاک تاو شوی د انګور دی

 

زه دهقان یم د ګلونو، ته سرکار یې

څوک د خپل او څوک د بل وطن مزدور دی