غزل

2021-10-30

زړه به پخپله په ځان وسېزمه

په بې رُخۍ به جانان وسېزمه

 

د چاودو شونډو په تودو اسوېلو

هره ورځ نوی ارمان وسېزمه

 

د زلمیتوب د تنهایۍ تنده به

د پسرلي په باران وسېزمه

 

خدای پیداکړي ښایستونو باندې

د خدای راکړی ایمان وسېزمه

 

درځاره ته په ما یقین نکوې

زه خو په دغه ګومان وسېزمه