زه يی لا موړ شــــــــوی په ديدن نــــــــــه وم
تا کړمه بیلتونه تـــــــرې روان په مـــــــــــــخ
ورغلم دمينې قــــــافــــــــــلــــــــې ســــــــــره
سِِِِِِِتون کړم ترې په بيړه ستا کاروان په مخ
ماویل چه به ستړی زړه دمه کــــــړمـــــــــه
یارسره دمینی دپیمــــان پـــــــــــه مـــــــــخ
ايښی می لا سر یی په څـــــــنــــــــګل نه وه
پرانيستی تا لاری د هجران پــــه مــــــــــخ
یارکتل په مينه او په نـــــــــــاز راتـــــــــــه
ما يی خورول ورته زلفــــــان په مــــــــــخ
څه خوږه لحظه ډکه له ميــــــــنــــــــــی وه
هر څه رانه هیر ول دجهان پــــه مــــــــــــخ
واوښته په بل مـــــــخ دوصال ډيــــــــــوه
راغلو ستا قاصد چه کوم زمان په مـــخ
نوی يی مسکا خوره پر شونــــــــــډو وه
وبهیدی اوښکی دجانان پـــــــه مــــــــخ
ورک شومه ( انګاره) بيا سوچونو کی
شمیرمه تاروونه د ګریوان په مــــــــخ
۲۰۰۲/۱۱/۱۱
سويډن