غزل

2021-02-21

د درد څړېکې مې خورې دي په پرهار کې

لا هم سوزم ستا د مینې په انګار کې

 

خدای مې هغه چې له خاورو یې تکمیل کړم 

سر به ټیټ نه کړمه تاته په دربار کې

 

محبته ! مبتلا دې په څه رنځ کړم

نه مې کلي کې زړه لږي نه په ښار کې

 

که مې سر هم ځي د حق نارې وهمه

زه منصور یمه نه مرم ، که مې په دار کې

 

زېبایي دې د مخ بیا ګوره هنره !

چې د زړه ښیښه دې پاکه له غبار کړې .