سمسور

سترګې به تورې په رنجو کړې  راته
نويو  جاموکې به مو ټول سينګار کړې
له پتاسو، مميز، نخودو نه به ډکه لپه
راته لمن کې توى کړې
د کلي مخ ته هغه دنګ چېنار کې
به راته ټال واچوې
د اختر هره ورځ کې
د تور پړونى پڅکې غوټې نه
يوه يوه روپۍ راکوې
چې تا اختر ته وې ساتلې راته
مورې
د تورې نازولې چرګې
هګۍ به هم راته په تور چايبر کې وخوټوې
چې له همزولو سره شرط پرې کيږدم
ګورم د چا هګۍ به زر ماتېږي شرط به بايلي
مورې تا ويل :
                     چې اختر راغى
هديرې ته به دې بيايم زويه
چې د بابا او د انا پر قبر اوشيندو رڼې اوبه مو
مورې تا ويل :
                 چې په اختر کې مساپر خپلو کورو ته راځي
خو اوس دوره
                  نظر د هغو پلونو لارې  څاري
چې په کلو کلو له تورو غرو پناوو د يوې  وچې  مړۍ لپاره
مورې  اختر خو دا دې بيا هم راغى
خو هغه پلونه
                     چې د وره ګرد يې پلونه څاري
او ماشومان يې
                       په سندرو کې راتګ ته ټپې وايي غبرګې
يو بل ته وايي سره
ما ته بابا به د اختر لپاره راوړي
څه سوغات له مساپر هېواده
خو نه سوغات او نه يې پلونه  ښکاري
ماشومان څومره شي ناهيلې سره
داسې څوک نه شته چې تش ورکړى تسلي يې زړه ته
مورې اختر خو دا دى بيا هم راغى
خو ستا سپينکي لاسونه چېرته دي چې
د اختر کړې ژمني، کړي ترسره
زموږ  دکور په نغريو سرې سکروټي اوري
له تناره نه هم لوګي نه خېژي
چې د اسمان شنو کې راوبولي
مارغان کلي ته
بس پرسپيره ميدان ولاړ يو
تنهايې ته  ژاړوو
ستا د لاس سيوري جدايى ته ژاړو
مورې اختر خو دا دى بيا هم راغى
خو ستا د تور پړونې پيڅکه خوب کې هم رانغله !!!

د ښاغلي لال پاچا ازمون شعرونه - نور