سمسور

مينه راکــــــــړه زمــــــــا زړه بـــې زوره نه کړې
د سپــــرلـــــــي دګلاب رنګ بې شوره نه کړې

اوس د سر دښمن ته هم له خدايه سوال کړم
چې په عمر يې کــــــــورګى بې موره نه کړې

د وطــــن د ګــــــلاب رنــــــګ د هجر غېږ کې
وايي خدايه تل بل څوک بـــــــې کوره نه کړې

رنګ ترې اخلي د غـــــــــــــــزل دا توري ګله
لرې ستا د اننګو لـــــــــه اوره نـــــــــــه کړې

را خواره پرې کړه باڼـــــــــه د ستــرګو کسيه
دغه اوښکې پښتنې سر تــــــــــوره نه کړې

غنم لودى مهاجرې مرغــــــــۍ راغـــــــــلې
دپاولو ټټر بې شرنګ بې لوره نه کــــــــــــړې

په لمن کې اوښکې ټولې کړه ازمـــــــــــونه
دا ګلونه بې نوا بې شکــــــــوره نـــــــه کړې

د ښاغلي لال پاچا ازمون شعرونه - نور