څه حالات مو د وطن شول پرې شرمېږو
په رڼو سترګو یې ګورو چې غرقېږو
نصیحت دچا په هیچا اثر نه کا
چې دا حال وي نو به څه رنګ هوسېږو
څوک په زجر څوک په هجر رانه ورک شول
موږ په هر صورت دې دواړو ته زورېږو
خدایه مکړې چې یو مخ تباه تباه شو
ترقي رانه شوه پاتې روستو کېږو
په موږ تېره شوه تېرېږي څه به وینو
بدې ورځې ته چې ګورو موږ دردېږو
تېره تېره شوه د خپله لاسه ورانه
نا معلومه مو راتلونکې ده وېرېږو
هر سړی په توره تېښته ترې روان دی
دبل در کې نوکري کوو درېږو
د(هاشم) په زړه دا کله هوارېږي
تدریجي مرګمو راغلی دی قتلېږو
کاکشال – پیښور (۱۶/۱۱/۱۳۷۷)