مورې نه وم پوهیدلی ستا په قدر
ستا ترڅنګ مې هره شپه وه شپه د قدر
په لولو، لولو، دې خوب ته هڅولم
په شپو شپو مې خوا کې ناسته وې تر فجر
چې شاهد د بیداري د ستا د شپو وه
نه شته ستوري نه هغه سپوږمۍ د بدر
اوس چې ته په خوب ویده یې زه په ویښه
دسپېرو خاورو په خوا کې ستا د قبر
ټول بدن مې رېږد اخیستی نه پوهېږم
بې صبري ته ځان تیار کړم یا شم صبر
بل څه نه لرم تحفه بې له دعا نه
یا څو اوښکې چې نثار کړم تا له نذر
جنتونه دې نصیب شه ادې مورې
خدای دې درکاندي عالي مقام د صدر
زه (هاشم) دې په اکرام لاس په تعظیم یم
لټوم دستا په قدر کې خپل قدر
مسلم آباد- پیښور(۱۵/۵/۱۹۹۷)