ستا د خيال په ورشوګانو نظر پيايم
ستا د حسن د سپرلي سندرې وايم
زه د مينې دې انګار انګار موسم کښې
ستا د ياد د ګل درو په هوا پايم
زه د دې دشتې د هجر تپ او تاو کښې
تا د ګل د تصور په سيوري ستايم
اې د ژوند غوښتنو ستاسو د خاطره
زه د شعر د هنر په کار لګيا يم
ډېره ګرانه ده خو مينه ده څه وکړم
تا د خپل احساس تر دښتې پورې بيايم
ستا د زلفو د تورتم د شبستانه
الوتلې په شغله کښې د رڼا يم
محبت د تريدلې هوسۍ زړه دې
خدائې خبر دې چې دا ولې نن په سا يم
زه هم مينه کښې په څېر د پسرلي يم
د ګلونو هوا هر طرف ته بيا يم
لاس ازاد د رقيبانو هواګانو
زه ولاړ لکه د غر د ګل په شا يم