د دې دُنيا هغه سړى مي سړي خُور ګڼلى
چي مينه نه پيژني زړه باندي مي تو ر ګڼلى
دا ستا په سر كه دار ته پورته سم پروا نه لرم
يو افتخار دى ياره تا ولي پېغور ګڼلى
چا كړل اوبه د ورور په وينو د وطن فصلونه
چا د زړه بڼ د محبت په نوم سمسور ګڼلى
تل د ګلاب په شان ښايست او خو شبوئي به لري
چي خړي خاوري چا د ځان لپاره كور ګڼلى
حالاتو وركړل پرهرونه د پردېس زړګي ته
بس يوه مينه مي پر هر لره ټكور ګڼلى
۲۶\۱۰\۱۳۸۴