رنګ ته يې وګوره لكه مړى دى
كوم بې رحمه زړه ورڅخه وړى دى
وخت كي د وصال ګونګ سي هيڅ نه وايي
يار يې څه جا دو ور باندي كړى دى
خود به وي تر هر چا زور يدلى ډېر
دا د مينه ناك جهان وګړى دى
لاره يې يوه زړه ته پيدا نه كړه
ځكه خو سكون نه لري ستړى دى
خلكو نور تر ميني كړئ قربان پردېس
دغه ده چا ړه او دغه پړى دى
۳۰\۲\۱۳۸۶