د حُسن ګلان

2020-09-21

مونږه د شعر له کوره ځو خو غزل ځان سره وړو
بلې ډيوې د پتنګانو اجل ځان سره وړو
 
څه مو چې کړي په دنيا کې هغه دلته پرېږدو
ښه وي که بد وي دا ناچيزه عمل ځان سره وړو
 
 چې هلته هم پرې نغری تود محبت پاتې شي
مونږ به د مينې د لمبو خپرول ځان سره وړو
 
پرې لنډوو به د سپېرو دښتو اوږدې مزلې
بس خو همدغه به توښه د منزل ځان سره وړو
 
چې پرې ښېرازه او تازه وي ستا د حُسن ګلان
د تړمو اوښکو د باران ورول ځان سره وړو
 
(١٣٧٠) آريانا هوټل   احمدشاه بابا سيمينار د