غزل

2020-09-21

بيا د ليلا د لاس بنګړي په شرنګېدو ښكاري
په شونډو سرو يې سور پېزوان په ګډېدو ښكاري

بيا د ليلا زلفې په مخ باندې سمسورې شوې
خمارې سترګې يې په كومو رنجو تورې شوې

د ښايستوكې خورې نخرې يې نورې شوې
د جهان سترګې ورته ستړې په ليدو ښكاري

بيا د كږو بڼو په غشو د دوى ښكار كوي
وروځې لېندې په مئينانو دغه كار كوي

په بلۍ جګه شوه دا چارې هرسهار كوي
سينو كې زړونه ورته تل په رپېدو ښكاري

بيا د ګودر په لورې ځي ځان يې سينګار كه نه
د سويليو جوړ په ځان پسې كتار كه نه

د ګودر سر يې د ښكلا لنډۍ بازار كه نه
په تور اوربل يې خوږ نسيم په لګېدو ښكاري

بيا يې د خياله د سرو ټيك سور په اوربل كه نه
د مئين زړه يې بيا په سرو لمبو جلبل كه نه

په سپينه غاړه يې هيكل ورسره مل كه نه
حافظ بل يې دا ښايست په غوړېدو ښكاري