غزل

2020-09-21

له ماشومتوب نه ليونتوب پسې احستى يمه 
قربانومه دا حپل ځان هم د خپل ځان په سر

همداسې وړي مې راکوي راله عوپې په څپو 
يـــــــمه احيستى سمندر يوه طوفان په سر

قدرتي کار دى زه چې ماته کړم له ونې څانګه 
بيا مې په حوب کې ټوله شپه ګرځي مرعان په سر

ډير ژر رژيږي مـــــا ليدلې هــيڅ وفــــا نه لري 
ما ګرځولي دي د دې موسم ګلان په سر

همزلو داسې راته مه وايي چې پريږده ودان 
ودان پريږدمه نه هر څه پريږدم ودان په سر