ځيني بې عقلو ته له سره ځواب مه ورکوه
هر چا ته وخت، هر چاله دومره القاب مه ورکوه
په راروان دور کې هم خپله شاهي وساته
د تيرې شوې بربادۍ هم، خساب مه ورکوه
خدای خو دې دومره څوک غلام نه کړي د خپلې پښتو
چې په اختر کې هم مين ته ګلاب مه ورکوه
که اوبه نه وي خپلې اوښکې په صحرا وشينده
خو خپلو سترګو ته دوکه په سراب مه ورکوه
چې د ظلمونو باوجود هم ژوند حوسا تيروي
حدايه دوزح کې خو بيا سره عذاب مه ورکوه
چې په ځواب کې درته اووايي پښتو مې نه زده
داسې بې ذوقو ته اتله کتاب مه ورکوه