2020-09-21
منم پریشانه یو،ستومــــــــــــانــــــــــــــــــه یو، نا ځوانه، یو
لا خــــــــــــو دی نــــــــــــمانځو راته ګرانه،بی ایمانه ،نه یو
دا خو رښتیا ده، چی موږ ستایو د سپین شعر شاهزاده ۱
مــــــــــــګر مــــــــــنــکر خو د غزل له خوږ کاروانه، نه یو ۲
زمــــــــوږ چی خوښ دی د پښتوپه سر، پښتو مو خوښه
ګــــــــــنــــــــــی خـــــــــــوشال خو د رو له تور دورانه نه یو
چـــــــیـــــــرتــــــه توبه، چیرته کعبه او چیرته موږ لیونی
هـــــــــــسی مـــــــــین موږ یوچی خبر له خپله ځانه، نه یو
د ژونــــــــــد هـــــــــــوسۍ په ولو وړو د پناهخاي لټوو
امــــــــــــن پـــــــــه هیڅ ځاي کی جانانه، له انسانه نه یو
روح مو د غرونــــــــــــو په شپیلو او سندرو، روږدی
شــــــــــــکر ژوندی یـــــــــو بی نارو د يه قربانه، نه یو
که مو د ړیر هره شیبه ورتـــــــــــــــــــــــه سندره نه کړه
بــــــــــیا بـــــــــــه له زړه بیا به له ځان افغانستان، نه
23/ 12 / 1998
خوږ ژبی شاعر، ارواښاد، اسحاق ننګیال ۱
۲ نازکخیاله شاعر، پیر محمد کاروان