غزل

2020-09-21

چیرته یې جانانه  ! بې رهبــره بــــې امــــامـــــه یـــــو

دیره موده وشوه چې ولویــــــدلـــــي دې لـه پامه یو

خلک سره وبونږیږي یو بـــل تــــــه مــــــو وښـــیــــي

جار دې له مالته پکې دومـــــره چـــــې بــــد نامه یو

وخته به مو جوړې دالفت خــــونــــــې ودانـــــــې وې

څه وکړو بیل شوي لــــکه غـــــړي لــــه انـــــدامه یو

موږه لا ژوندي یو ترانـــــې دپســـــرلـــــي لــــیکــــو

هسې له خپل ځایه په شاه شوي یو څـــــو ګامـــه یو

غلي چې یو ، شور نه کوو ، ځان په خلـکو نه ګورو

موږه ، لیوني او ملـــــنــــــګان لـــــه یــوه قامه یـــــو

موږ پسې ها دي خــــدایـــــــــزده دکــــــوم ښـــــکلې

جنګ کې بر یالي شـــــوو خو په مینه کې ناکامه یو

۲۰ /۶/۱۹۹۸ پېښور