2020-09-21
زمـــــــا د روح د اسمـــــانـــــونــــــــــو ښــــکلا
قسم پــــــه خــــدای دی په تيارو کـــــــې يمه
خدايزده د کــوم ښکلي مې زړه مــــــات کړی
دا څو کـــلونه پـــــــــه ښيــــــرو کـــــــې يمه
ګنې نـــــــــو تــــــــــه د ښکــــلاګـانو کـــتاب
زما د زړه په تاخ کې پــــاس ايښـــــــــی يې
له تصـــــــــوره دې ګـــــــردونــــــــــــه شړم
په وريښمين پوخ کې د احساس ايښی يې
دشاعــــــــــرۍ ورځــــــــې خـــو پاتي دي لا
مرمـــــــوز کتـــــــابــــــــه مفـــــسر دې يــمه
چې شرنګ د تورو شي د شــــــاتــــو مجــۍ
داسې به کړه چې شـــــــاعــــــــــر دي يـمه
څــــــــرک د ليمــــــــــو رابــــــــانــدې ولګوه
ستا په بنګړيــــــو بــــلا شـــــــــور لــــــــرمه
بيا به يې دغـــــــه دنــــــــيا تــــــــآب نه لري
په تخـــــــيل کـــــــې دومــــــره زور لـــــرمه
د تــــــــــــاج محـــــــــــل کيـــسه بلا وړه ده
زه د فــــــــولادو نـــــــه مـــــرمــــــر جـوړوم
دغــــــه دنــــــــيا بــــــه ړنـــګه بنـــګه کړمه
نــــــوې يـــــــې زه پــــــــه خپل هنر جوړوم
زړه د سنـــــــدرو افـــــسانـــــــــه ده زمــــه
ورته دعا ور کــــــــــوم پيــــــــر يــــــې زه يم
ټـــــــول ربــــــابــــونه مــــريـــــــدان دي زما
خوښي يې زه يم ، ګـــــــــرانه پير يې زه يم
د مـــــــخ او زلـــــفــــــــو تصــــور خو نه دی
د خير او شر فکرونـــــه هـــــم کـــــــومـــــه
د ننګرهار کيســــــه يــــــواځــــــې نــــه ده
زه د خيبر فــــــکرونــــــــه هـــــــــم کــــومه
زه د وجــــــــدان د ايـــنــــې بـــنـــديـــــانــو
چې څنګه اور کې ګــــــلان وکـــــــرمـــــــه
له دښتو ټولې کاندو تـــــــورې کيـــــــــږدۍ
زه هم په کـــــــور کــــــــې ګـــــــلان وکرمه
د مـــــــرګـــــي فکــــــر هــــم کوم ملګرې
خو داسي نه چې د بلا غــــــونــــــدې دی
ليونی ذهـــــــن دليـــــلونـــــــه غــــــواړي
مرګی د لـــــوبـــــې معما غــــــونــدې دی
د حـــــسن و ميـــــــنې د تــــقـدير خبرې
ټولې په ګـــــډه يـــــــو ځــــــــواب غواړي
د زرو لارو منــــــــځ کــــــې تــــــــم وګړي
د يـــــوې لارې انتـــــــــــخاب غــــــــواړي
زمــــــــــا ملــــــګرې زمونـــږ ډير ملګري
نشې د ، بير ، او اروپــــــــا ګيـــــــر کړي
که بيرته راشي ژوند به څه تــــــه وايې
خلک مې خم د امريـــــکا ګــــــــير کړي
د ژونــــــدانـــــــه د جنګ کيسه نه کوم
نه د يارانـــــــو تيـــــر بــــــــاري يـــادوم
نه به د ښکليو تــــــــذکــــــــــره کــومه
نه به يې زه درته يـــــــــــاري يــــــادوم
پــــرتـه له دې هم ډير غمونه شته دي
بيلې شيــبې دي ، نمايش يې ډير دی
زما د زړه ښــــــــيښې ته ځان جوړوي
لکه چې شوق د ارآيــــش يې ډير دی
همـــــدا غمــــــونه زما شونډې نيسي
خوږې خبرې مــې پر خولــه پاتي شي
ستا د خبــــــــرو د ســــــــــرور ملګری
ښخې نيزې راته پر زړه پـــــــاتي شي