2020-09-21
اروایې تپیده زما سینــــــې تـــــــه غلــــــې غلــــــــې
خوږه سا یې ایسته زما سینې ته غلـــــــــې غلـــــــې
ټالو نه یې دڅڼو زنګول زمـــــاپــــــه ستـــــــرګـــــــو
رو رو را تا ویده زما سینـــې تــــــه غلــــــې غلـــــــې
ما ستګې پټې کړی وې بڼو کې مـــــې لیــــــدلـــــه
ګلونه ښویده زما سینـــــــــې تـــــه غلــــــې غلــــــې
دنوي پسرلي وریځ کې یې څړیکې دبریښنــــــاوې
توده وه لړزیده زما سینــــې تـــــــه غلـــــــې غلــــــې
سړې شونډې زما یې په تودو شونـــــډو مښــــــلې
سینه یې دربیده زما سینې تـــــــه غـــــــلې غلـــــــې
کابل ، ۵ / ۴ / ۱۳۶۶